Ik ben een kind kwijt!

Gisteren waren we met de wemels gaan helpen op een natuuropruimdag in de Hobokensepolder. Omdat we die activiteit nog met twee andere dingen moest combineren was het een beetje een hectische dag.
Later dan aangekondigd kwam ik met Soetkin, Tijs en Rune aan op het terrein. Enkele ouders en moni's waren bezig met het snoeien van wilgenbomen terwijl enkele anderen met de kinderen in het natuurgebied waren gaan wandelen op zoek naar de kalfjes en de paardjes.
Soetkin wou uiteraard ook de natuur in en samen met nog twee andere kinderen ik op zoek naar de rest van de bende.
Het was heerlijk ... de zon scheen, het was niet te warm en niet te koud en ik had wel zin in een wandeling ... Na mijn ervaring van het weekend in Duitsland was mijn zelfvertrouwen voldoende gegroeid om dit aan te durven ... en opnieuw lukte het !!!!!
 
's avonds in de auto bleek dat Soetkin wel heel erg had genoten van de natuur en de plassen en dat het water langs boven in haar botinnen was gekomen. Ze had in de auto haar schoenen dus uitgezwierd.

Thuis gekomen vonden we geen parkeerplaats en omdat ik het niet zag zitten dat ze op haar blote voeten van de parking van de Lidl tot bij ons thuis zou wandelen, zette ik ze op mijn schouders. Viel dat even tegen zeg: ik voelde het al snel aan mijn rug en mijn knieën. Uiteraard maakte ik grapjes met Soetkin dat ze veel te zwaar was en minder snoepjes moest eten. Soetkin maakte me duidelijk dat ze echt niet veel woog ... maar 30 kg... Waarop Rune fijntjes antwoordde: "Mama, is dat niet ongeveer wat jij bent afgevallen"....

Inderdaad ... Sinds mijn operatie op 9 januari ben ik meer dan een kind afgevallen.... Hallucinant toch !!!!