Pagina's

vrijdag 26 december 2014

Vooroordelen overboord!

De laatste tijd vraag ik me steeds meer af waarom ik zo "tegen" een operatie was ... Zoals ik eerder al schreef stond ik niet open voor het idee om te laten snijden in een gezond lichaam. Na de maagbloeding waar iemand uit mijn directe omgeving aan stierf (dit had overigens niet met een GBP te maken) was ik nog zekerder van mijn stuk ... nooit zou ik het risico nemen om met mijn lichaam te laten "spelen"...

In diezelfde lijn vraag ik me af waarom zoveel mensen, de fervente lijners op de eerste rij, me bang maakten en me een operatie ontraadde ...

Zijn er werkelijk zoveel complicaties en negatieve verhalen als me toen werd voorgehouden en ben ik gelukkigerwijs de dans ontsprongen? Is een gastric bypass een maatschappelijk taboe?Worden mensen die een maagoperatie hebben laten doen echt nog bekeken als "luieriken" en mensen zonder karakter? Ik vrees van wel ...

Ik was nooit van plan om mensen advies te geven én ik heb nog steeds respect voor de angsten van mensen - ze blijven zo herkenbaar - maar ik wil met mijn verhaal inmiddels wel aangeven dat de "beren op de weg" die me voorspeld waren eigenlijk eerder op zachte knuffelberen lijken dan op de gevaarlijke en dodelijke dreiging die me was vooropgesteld ... Ik ken inmiddels veel mensen in mijn omgeving die een vergelijkbare operatie hebben laten doen en niemand van deze mensen is echt "slecht" uit de operatie gekomen... Allemaal hebben we in meer of mindere mate ongemakken, maar niemand die ik ken zou de operatie "niet meer opnieuw laten doen". De voordelen wegen ruimschoots op tegen de ongemakken.

Ik blijf vinden dat iedereen zijn eigen keuze moet kunnen maken, maar wil wel een warm pleidooi houden voor realisme ... Ik wil vragen aan mensen die geen ervaring hebben met een maagoperatie om te stoppen met wilde verhalen te vertellen en mensen bang te maken of nog erger te verwerpen voor hun keuze (die soms gewoon nog de enige keuze is).

Het is belangrijk dat mensen zich goed en realistisch informeren : de positieve gevolgen en de risico's, alles moet benoemd worden. De ongemakken en de aanpassingen die nodig zijn in het leven moeten duidelijk overlopen en besproken worden .... MAAR alsjeblief laat die wilde cowboyverhalen achterwegen ....

Nog dagelijks wordt ik op gastric bypass fora en fb-groepen geconfronteerd met onzekerheid en angst ... Soms hebben mensen uiteraard realistische vragen, maar heel vaak gaat het om angsten die gevoed worden door verhalen die niet kloppen of uit de context worden getrokken. 

Ik had het nooit van mezelf gedacht, maar ik kom op het punt dat ik me afvraag of ik dit niet veeeeeeel vroeger had moeten doen ... Ik kom op het punt dat ik me afvraag wat me al die jaren heeft tegen gehouden. En dan vrees ik dat het VOOROORDELEN zijn. Vooroordelen van de maatschappij, maar ook vooroordelen die ik zelf had : vooroordelen gevoed door angst en onzekerheid, door schroom en onwetendheid ... Zo dom van mezelf denk ik nu ... waarom heb ik me laten vangen door vooroordelen en heb ik me niet objectief en professioneel laten informeren?


vrijdag 19 december 2014

Bevrijding

Een jaar geleden zat ik volop in de aanloop naar mijn operatie ... ik had in deze periode mijn knieoperatie net achter de rug, maar ik was ook bezig met de laatste onderzoeken voor mijn gastric bypass. Ik werkte mijn wishlist af met nog een laatste keer voor de operatie dit eten of dat doen of ....

Nu een jaar later denk ik regelmatig nog terug aan "vorig jaar rond deze tijd".... Wat is de tijd ongelofelijk snel gegaan ...

Ik krijg nog heel vaak de vraag wat er nu veranderd is ... Mensen gaan er van uit dat ik me vooral lichamelijk beter en gezonder voel of dat ik beter in mijn vel zit omdat ik minder dik ben... Dat is natuurlijk allemaal ergens wel waar, maar het gevoel dat overheerst is er een van BEVRIJDING.

Ik voel me bevrijd van de lichamelijke beperkingen die ik ervoer. Ik heb terug de vrijheid om een wandeling te maken of mijn auto op 1 km van mijn bestemming te parkeren. Ik kan terug gaan shoppen zonder na de eerste winkel pijn te hebben en ik kan 4 uur helpen op de kerstmarkt zonder dat dit mijn lichaam ondermijnt.

Ik leef niet langer met de constante druk om op mijn eten te letten... Elke dag opnieuw bezig zijn met gezonde voeding, de frustratie van niet af te vallen ondanks verwoede pogingen, het gevoel van te mislukken omdat afvallen niet lukte ... ik kan het allemaal loslaten ... en dat voelt ongelofelijk goed! Eten is niet langer mijn vijand, maar een vriend die ik de ene periode al vaker tegen kom dan de andere.

Nu is er ruimte om te doen wat ik wil doen, te zijn wie ik wil zijn : soms super zot, soms heel serieus, soms heel streng voor mezelf en soms een je m'enfoutist ...

Het is goed zoals het is !