De meeste mensen die deze blog volgen, zullen mij kennen ... het is ook nooit mijn eerste bedoeling geweest om met deze blog zoveel mogelijk mensen te bereiken.Toch merk ik dat er stilaan ook mensen die mij niet kennen de weg vinden naar deze blog ... daarom even een voorstelling van mezelf.
Ik ben An, en door sommige mensen / groepen ook wel Anneke genoemd. Op het moment dat ik begon met deze blog, was ik net 40 geworden ... een leeftijd om grote beslissingen te maken.Ik ben mama van een nieuw samengesteld gezin met 5 kinderen en heb een relatie met Guy. Ons gezin is niet standaard, maar dat zijn wij naar het schijnt ook niet :-).
Naar mijn gevoel ben ik altijd mollig geweest, tenminste zo is mij dat verteld als kind. Als ik echter kijk op de foto's van toen ben ik veel minder dik dan ik in gedachte had over die periode.
Mijn gewicht is echt een probleem geworden toen ik aan kinderen begon ... Vooral na de geboorte van Tijs (nu 14 jaar) is mijn gewicht spectaculair beginnen toenemen. Als ik daar nu op terug kijk, denk ik dat de voornaamste reden van mijn overgewicht is dat ik mijn vermoeidheid weg at. Tijs was geen standaardbaby en heeft voor zijn 4de levensjaar nooit een nachtje doorgeslapen ... er waren echter wel nachten dat hij niet sliep. Ik heb er geen wetenschappelijk bewijs voor, maar ik heb sterk het gevoel dat een chronisch tekort aan slaap mijn metabolisme overhoop heeft gegooid. Nog niet zo lang geleden kwam ik een afbeelding tegen van de gevolgen van (chronisch) slaaptekort en ik kon mij er wel heel erg in herkennen...
Mijn eerste dieetpogingen dateren van lang geleden, maar waren niet zo succesvol. Ik had voortdurend hoofdpijn en mijn toenmalige man vroeg me om alstublieft te stoppen met dat dieet. De laatste jaren was ik echter bijna constant op dieet ... zonder grote successen overigens ... het lukte in rustige periodes, maar in werkperiodes ging ik de mist in ... Als ik braaf mijn voedingsvoorschriften volgde bleef ik stabiel, als ik ze losliet kwamen de kilo's er langzaamaan terug bij.
Ik heb altijd gezworen om nooit, maar dan ook nooit een maagverkleinende operatie te laten doen. Ik vond het onverantwoord en voor watjes ... de gemakkelijke weg voor mensen die geen karakter hebben ...
En toch ... heb ik net na mijn 40ste verjaardag een klik gemaakt en gekozen voor een gastric bypass. Voor mij was dit zeker geen evident proces en in heel dit verhaal is deze blog in de eerste plaats voor mezelf heel belangrijk geweest om de dingen een plaats te geven en mezelf voor te bereiden om wat komen zou ...
Als dat de enige beweegreden had geweest, dan had ik beter een persoonlijk dagboek bijgehouden. Daarnaast wou ik op een toegankelijke manier mijn omgeving kunnen informeren en wil ik de blog ter beschikking stellen van mensen die ook een gastric bypass overwegen of hebben ondergaan omdat ik zelf gemerkt heb dat ik heel veel heb gehad aan de verhalen van andere ervaringsdeskundigen.
Op het moment dat ik deze "over mij" pagina schrijf, is mijn operatie al achter de rug en wil ik af en toe een update geven over hoe het met mij gaat na de operatie want ik ben nog steeds ...
OP WEG NAAR MIJN NIEUWE IK!
Geen opmerkingen:
Nieuwe opmerkingen zijn niet toegestaan.