Het is een week van afscheid nemen, loslaten en ruimte geven aan nieuwe dingen en nieuwe uitdagingen.Mijn familie nam afscheid van moemoe: voor ons moeke en ons vokke is dit de laatste ouder die ze moeten laten gaan, voor ons als kleinkinderen de laatste grootouder. Moemoe... slaap zacht. Na een leven van hard werken en voor heel veel mensen klaar staan, heb je dit verdiend!!!
Rune neemt deze week samen met haar klasgenoten een grote sprong: na een prachtig uitstroomfeest dinsdag, zal ze morgen samen met haar klasgenoten de lagere school uitzwaaien... op weg naar nieuwe uitdagingen met een traan om het afscheid, angst voor het nieuwe, en een frisse en open blik voor een nieuwe toekomst. Meisje ik geloof in je en heb het vertrouwen dat je dat goed gaat doen ... ook al zal de fysieke afstand tussen ons volgend schooljaar groter zijn dan we gewend zijn.
Gisterenavond zag ik vol trots hoe enkele van mijn gon-leerlingen het middelbaar vaarwel zegden ... wat zijn die mannen gegroeid, in de eerste plaats figuurlijk dan !!!! Kerels ... het gaat jullie goed en laat zeker nog eens iets van je horen!
Voor mijzelf loopt deze week mijn "ziekteverlof" af. Hier geen dubbel gevoel, maar eindelijk terug "gewoon" An, patiënt en revalidant af! Jihaaaa!!!!!
De weegschaal duidde vanmorgen voor de allereerste keer sinds mijn 1e week na de operatie -2,2kg aan. Mijn drukke week en mijn onregelmatige eetpatroon zal er zeker voor iets tussen zitten, maar het resultaat is wel fijn natuurlijk! Deze week bereikte ik dan ook in één klap twee mijlpalen :- 30 kg vanaf mijn zwaarste punt ooit en - 20 kg vanaf mijn operatie.Nog enkele kilo's en ik kom eindelijk onder de magische grens van de 100kg ... Ik vraag me af hoe ik daarop ga reageren .... Eindelijk die 2 cijfers op de weegschaal !!!!! Mensen beginnen blijkbaar ook aan mij te zien dat ik ben afgevallen en dat voelt aan als een bevestiging dat het wel goed komt.
Uiterlijkheden waren zeker niet het punt om aan dit verhaal te beginnen, maar het is wel leuk natuurlijk. Zelfs Seppe zei deze week bij het passen van een nieuwe regenjas : "mama nu zie je echt wel dat je bent afgevallen" en dat brengt me onrechtstreeks bij mijn tweede punt ... vakantieplannen!
Na een veel te rustig schooljaar waarin ik zelf te weinig uitdaging vond (alhoewel het parcours op zich misschien wel een uitdaging was) vertrek ik volgende week met Seppe en Tijs op fietsvakantie. Het plan is om op vijf dagen van Noord Frankrijk naar Vrouwenpolder in Zeeland te fietsen via de Noordzeeroute.
Ik kijk er ongelofelijk naar uit om iets nieuws te doen, iets dat ik nog nooit gedaan heb en waarin ik nog eens diep ga moeten gaan !!!!!! Ik wil genieten van het "back to the basics-gevoel", de verbondenheid met de natuur en de omgeving om me heen en uiteraard van het nauwe contact met mijn zonen. We zullen letterlijk op elkaar aangewezen zijn!
Hoe banaal het misschien ook klinkt, voor mij is dit een ongelofelijk belangrijk project : tegelijk een sluitstuk en een nieuw begin! Ik zie het ook als een soort van test voor mezelf : mijn conditie, mijn lichamelijke gesteldheid, mijn doorzettingsvermogen, maar ook mijn vermogen tot zelfzorg en grenzen stellen ...
