Vandaag dus het beloofde verslag van mijn eerste bezoek aan de obesitaskliniek.
Ik werd verwacht om 11uur in het Erasmusziekenhuis ... dat was nog eens gemakkelijk om te parkeren.
Ik was er ruim op tijd en moest nog even wachten want er had nog iemand een afspraak voor mij. Wel leuk om gewoon even te luisteren naar het babbeltje van de andere mensen in de wachtkamer.
Ik was, en dat vond ik zelf toch wel sterk, eigenlijk niet echt zenuwachtig.
Het gesprek met Ann , de obesitascoördinator en diëtiste, verliep vrij vlot. Ze is een vlotte en stelt je wel op je gemak. Veel van de info die ze gaf wist ik al wel van mijn zoektocht op internet en ging er dus niet te diep op in. Dat zat wel goed.
Ze stelde voor om in de namiddag het gesprek bij Ruth, de psycholoog, te doen en dat heb ik dan maar meteen toegezegd. Onder de middag ben ik met mijn auto over de parking tot aan de slagboom gereden om dan het kleine stukje tot aan de Delhaise te wandelen (auw stomme knie) en dan ben ik terug met de auto naar het ziekenhuis gereden. Ik hoop dat niemand dat gezien heeft, want dan gaan ze echt de vooroordelen over dik zijn bevestigd zien.
Ruth vond ik echt een heel toffe. Dat klikte precies nog beter dan met Ann. Ook zij stelde een hoop vragen, maar ook hier niks bijzonders. Ik was gewaarschuwd dat ze me zwaar zou confronteren met de ongemakken en complicaties van een GBP, maar dat deed ze niet echt vond ik. Ze merkte dat ik er wel een realistische kijk op heb.
Nu ben ik wel stik kapot. Momenteel wel veel verwarring in mijn kopke .... niet dat ik het niet wil of dat ik twijfel aan mijn beslissing, maar het is verwarrend. Ik heb altijd gezegd dat ik me niet wilde laten opereren. Eén van de redenen was dat je je laat opereren omdat je niet slaagt in een dieet, maar dat je na de operatie ook een aantal eetbeperkingen hebt die misschien nog zwaarder zijn dan in een gewoon dieet ... wat voor een stom kieken ben je dan !!!!!!
Enfin, even een dipje en wat tijd nodig om de dingen voor mezelf op een rijtje te krijgen en écht te aanvaarden dat gewoon diëten voor mij niet meer lukt. Het zal belangrijk zijn dat ik de operatie niet zie als een bewijs van mijn falen, want dan ga ik het mezelf wel heel moeilijk maken ...
Op 27/11 heb ik een afspraak bij Dr Hendrick. Even rust nu en dat is goed, want het waren heftige weken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wie wil, kan hier reageren