Alweer 14 dagen verder

In mijn vorige blog schreef ik dat ik een week de weegschaal zou laten staan, en dat heb ik ook gedaan. Dat ging niet zonder slag of stoot. Waar ik dacht dat ik minder gefocust zou zijn op mijn gewicht, werd dat net erger ... ik droomde er zelfs van !!!!! De avond voor mijn "weegmoment" heb ik mezelf toegelaten om op de weegschaal te gaan staan en dan kon ik met een gerust gevoel de nacht in ... ik was zeker dat er een "min" op de weegschaal zou staan de volgende ochtend. Vorige donderdagochtend - vijf weken na mijn operatie - was het dan zover : eindelijk kwam er nog eens een deftig resultaat uit de bus : -1100 gr !!!!! Het lijkt onbelangrijk, maar het was toch een hele opluchting na weken waarbij mijn gewicht echt maar heel traag naar beneden kroop.

Sinds drie weken ben ik bezig met revalideren voor mijn knie! Eindelijk! Tegelijkertijd bouw ik ook mijn conditie terug op die zeer ondermaats was ... Twee vliegen in één klap. Ondertussen fiets ik 25 minuten en kan ik daarna ook nog aan "het machien" liggen en de andere oefeningen afwerken  ... Ik ben daar ongeveer 1.5 uur per dag mee bezig. Het is goed dat ik daarbij het gezelschap heb van mijn buurvrouw die ook bezig is met revalideren! Samen lukt dat in ieder geval beter !

Vorige week was Guy jarig. Hij zal het misschien niet graag horen, maar hij is niet de gemakkelijkste mens om een gepast cadeau voor te vinden...  Het was last minute, maar plots kreeg ik een geweldige ingeving .... ik zou hem een weekendje weg cadeau doen naar zijn geboortestreek. We hadden het er al vaker over gehad dat we dat zeker eens moesten doen en nu werd dat plots concreet. Op 14 februari (jaja op valentijn!) vertrokken we richting Duitsland !!!!! Guy herleefde helemaal op het moment dat we de Duitse grens passeerde. Heerlijk om te zien hoe hij zich daar echt thuis voelt! Ik heb genoten van de bekende en nieuwe verhalen van zijn kindertijd en zijn legertijd. Het was ook fijn om dingen te zien, te ruiken en te beleven : de blokken waar ze vroeger woonden, de schooltjes, het park waar ze fietsten, ... Zo worden die verhalen plots veel concreter en echter.

Ook in Duitsland heb ik geprobeerd om te revalideren ... mijn lengtes gezwommen in het zwembad van de thermen die we bezochten, trappen gedaan bij de Willemshöhe (maar ook niet te veel!) en het plan was ook om nog te fietsen, maar dat is er niet van gekomen.

Duitsland bracht wel wat uitdagingen met zich mee : hoe zou het mij vergaan op hotel? Hoe zou ik er in slagen om 6 keer per dag te eten, ... Ik heb er mijn weg in gevonden ... Ik merkte dat ik op hotel - door veel trager te eten dan thuis omdat je op je gemak bent - minder snel dumpings had en eigenlijk nog best veel kon eten. Veel betekent in dit geval ongeveer de helft van een normale portie. Ik was er beste tevreden mee.

Om het mezelf gemakkelijk te maken met tussendoortjes had ik wat melkproducten meegenomen : yoghurtjes, smeerkaasjes en busjes melk van 25 cl... Melk brengt voldoende eiwitten aan dus ik vond dat ik goed bezig was ... Ik had in de dagen voor we vertrokken en ook in Duitsland echter verschrikkelijke last van darmkrampen en diarree ... Niet handig als je op uitstap bent en van parking naar parking moet rijden. Ik had op het gastric bypassforum en in de facebookgroepen al ooit eens gelezen dat sommige mensen na hun GPB geen lactose meer kunnen verdragen. Ik had de link met mezelf nooit gelegd, maar in Duitsland werd het heel duidelijk. Als ik een busje melk had gedronken, begonnen de krampen 1,5 uur nadien elke keer opnieuw. Na wat extra informatie te lezen op internet, was ik zo goed als zeker ... de symptomen kwamen helemaal overeen: tot details als kleuren en geuren toe.  Ik ga niet zeggen dat het altijd praktisch was, maar sinds ons weekendje Duitsland weet ik dus dat ik nog heel moeilijk lactose verdraag en dat is wel een belangrijke wetenschap. Hier kan ik mee verder !

Wat me verder nog opgevallen is in Duitsland is dat het tempo van een hele dag "op pad" zijn nog heel zwaar voor me was. Op pad is dan relatief he want een dagje thermen of een dag uitstappen waarvoor we 4 uur in de auto hebben gezeten, waren duidelijk nog heel zwaar : na het avondeten viel ik uitgeput en als een blok in slaap.

Sinds we terug thuis zijn ben ik op zoek naar een nieuw evenwicht in mijn eetpatroon : voldoende eiwitten eten en toch lactose, tarwe en suiker vermijden ... niet zo'n evidente combinatie ... De eerste dagen voelde ik me echt een beetje verloren lopen en wist ik niet wat ik nu eigenlijk kon eten ... Ondertussen vlot het alweer een beetje en heb ik nieuwe dingen ontdekt : coconutdream ... een rijstmelk met kokos die heerlijk smaakt en een extra dementie geeft aan cornflakes of havermoutpap.

Vandaag was het alweer weegdag ... deze week bleef de tikker op "0" gram staan ... niks erbij, niks eraf. Na ons weekendje Duitsland kan ik leven met dat resultaat, hoewel ik uiteraard liever had gehad dat het ietsje meer was geweest !

En daarmee beëindig ik dit blogje waarmee ik begonnen ben ... bij de weegschaal. In totaal nu 7.3 kg kwijt op 6 weken !